سرور NFS سیستمی است که یک یا چند دایرکتوری را صادر می کند ، در حالی که مشتری NFS سیستمی است که یک یا چند دایرکتوری را از یک سرور سوار می کند. میزبان می تواند هم سرور NFS باشد و هم مشتری دیگر سرورها.
سرور کنترل می کند که مشتری ها می توانند با چک کردن آدرس IP مشتری در مقابل لیستی از میزبانهای مجاز برای فهرست مورد نظر ، یک فهرست صادر شده سوار شوند. سرور همچنین می تواند برای برخی از مشتری های خاص ، صادراتی را بخواند یا فقط بخواند.
برخلاف سایر سیستم های فایل شبکه ، مشتری NFS هنگام نصب دایرکتوری صادر شده نیازی به ورود به سرور ندارد. سرور به مشتری اعتماد می کند تا کاربران را تأیید کند و شناسه کاربر فعلی را هنگام دسترسی به پرونده های صادر شده ارائه دهد. بنابراین شما فقط باید میزبان های مشتری را که به آنها اعتماد دارید اجازه دهید فهرست های صادر شده را سوار کنید.